Slow Food jest dokładnie tym co promuje EkoQuchnia. To żywność bez sztucznych dodatków, tylko z naturalnych składników. Przygotowana powoli, z namaszczeniem, według starych, często regionalnych przepisów. To żywność urozmaicona, kolorowa, pachnąca którą zjadamy bez pośpiechu delektując się niepowtarzalnym smakiem…
Dzisiejszy pęd życia przenosi się niestety również na sferę konsumpcji. Slow Food jest przeciwieństwem fast food, czyli żywności przetworzonej, jedzonej w biegu, w pośpiechu w celu szybkiego zapełnienia żołądka.
Ruch społeczny Slow Food powstał we Włoszech jako opór przeciwko rosnącej popularności barów fast food właśnie (mówi się, iż decyzja zapadła po tym, jak sieć McDonald’s otworzyła lokal w zabytkowej części Rzymu), ale wkrótce rozprzestrzeniła się na 50 krajów i obecnie zrzesza ponad 80 tys. członków. Siedzibą organizacji jest miejscowość Bra w Piemoncie, we Włoszech, gdzie pracuje około 100 osób, zaś lokalnymi oddziałami Slow Food na całym świecie kieruje dodatkowo 800 wolontariuszy.
Obecnie ruch ten opisuje siebie samego jako ekogastronomiczna frakcja w ruchu ekologicznym, chociaż wielu mówi również o kulinarnym skrzydle ruchu antyglobalistów. Jednym z najważniejszych haseł jest zaś „Obrona prawa do smaku!”. (źródło; wikipedia.pl)
Istniejąc praktycznie na całym świecie Slow Food zaprezentował się w Polsce 4 grudnia 2002 roku – tak późno najprawdopodobniej z powodu polskiej mentalności – chętnie czerpiącej z Zachodu i zapominającej o tym, co tu na miejscu jest wartościowe. Nadszedł czas by to zmienić.
Slow Food Polska działa na rzecz ochrony tradycyjnych polskich produktów spożywczych i ich wytwórców. Pierwszy projekt realizowany przez polski oddział Slow Food – Oscypek – ma na celu wprowadzenie regulacji prawnych, umożliwiających legalną sprzedaż tego tradycyjnego polskiego sera produkowanego na Podhalu oraz jego promocję w Polsce i na świecie. A jakie inne produkty są polecane przez Slow Food Polska, dowiesz się wchodząc na stronę: www.slowfood.pl
W Polsce Slow Food jako ruch obecny jest dopiero kilka lat ale przecież „slowfoodowa” żywność sięga bardzo dawnych tradycji. Można powiedzieć, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu każda nasza żywność była „slow”. Najprościej rzecz ujmując Slow Food to to co kiedyś gotowały nasze babcie.
Slow food to nie tylko tradycyjna, naturalna żywność, to również pewnego rodzaju filozofia która zachęca nas do zwolnienia tempa życia. Nie bez powodu symbolem ruchu jest ślimak…Niestety w dzisiejszych czasach trudno żyć w tempie ślimaka. Praca po godzinach, obowiązki domowe, dzieci, rodzina…A doba ma tylko 24 godziny. Jeśli ciężko ci być „slow” na co dzień postaraj się wybrać do tego jeden dzień.
Okazuje się że samodzielne przygotowywanie żywności może sprawiać ogromną radość i satysfakcję. Za każdym razem kiedy wyciągnę z pieca blachę z chlebem na zakwasie a potem wyłożę go na kratkę do studzenia, nie mogę się na niego napatrzeć i nawąchać się tego pięknego zapachu. Jeszcze więcej radości daje zjedzenie przygotowanego posiłku. Powolne delektowanie się smakiem może nam również wyjść na zdrowie. Mamy czas aby dokładnie pogryźć pokarm, szybciej odczuwamy sytość, przez co nie jesteśmy aż tak narażeni na otyłość.
„Slowfoodowanie” stało się moją pasją zanim jeszcze dowiedziałam się o takim ruchu. Mnie również co prawda często brakuje czasu, ale postanowiłam, że przynajmniej jeden dzień w tygodniu będę poświęcać na robienie tradycyjnych potraw. Będę się cieszyć z ich przygotowywania a potem delektować ich smakiem i zapachem. Jak na razie udaje mi się to i Wam również polecam spróbować!
żródło zdjęcia: www.slowfood.pl